تحلیل ارگونومیکی ایستگاههای کنترل کیفی براساس رویکرد فعالیتهای فیزیکی- فکری همزمان

در عملیات کنترل کیفی، ابزار اندازه¬گیری سنگین و بزرگ، استقرار نامنظم قطعات مورد کنترل ، لزوم تنظیم دقیق ابزار و بی حرکت نگه داشتن آن در حین کار و همزمان مشاهده و خواندن اندازه موجب می¬شود که زمان سیکل کارهای اندازه¬گیری طولانی شود. علاوه بر این ثبت داده¬ها نیز در برخی فعالیتها همزمان با مراحل اندازه¬گیری انجام می¬شود. در این پروژه با توجه به اهمیت کنترل کیفیت در واحدهای تولیدی و به منظور کاهش خطای انسانی و افزایش دقت، وضعیت بدن انسان در زمان به کارگیری ابزارهای کنترل کیفی مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش سه آزمون به منظور بررسی کار فیزیکی و بررسی همزمان کار فکری و فیزیکی طراحی شده است. نتایج بدست آمده از این آزمون¬ها با روشهای آماری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمون اول با منحنی راهمرت مقایسه شد و ضریب همبستگی 83/0 به¬دست آمد که نشان از صحیح بودن فرض¬های آزمون و نتایج آن داشت. در آزمون دوم فاصله¬ی بهینه برای نگه داشتن ابزار از سطح زمین، مقدار 130 سانتیمتر بدست آمد. در آزمون سوم نیز، بر اساس نتایج به¬دست آمده، زمان کار فکری 25 تا 40% زمان انجام کار را تشکیل داده و تاثیر زیادی روی زمان کار فیزیکی داشت، به طوری که با افزایش زمان کار فکری یه میزان 23%، زمان کار فیزیکی به میزان 15 افزایش می¬یابد. ارتباط بین نتایج به دست آمده با عوامل آنتروپومتریکی شامل عرض شانه، ارتفاع شانه، قد و دور بازو و عوامل محیطی از قبیل نوع ابزار، فاصله-ی بین دست¬¬های شخص و ارتفاع دست¬های شخص از سطح زمین، نیز با روش تحلیل واریانس مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل از آن، در بین عوامل آنتروپومتریکی، عرض شانه¬ با ضریب همبستگی 358/0 و در بین عوامل محیطی، نوع ابزار با ضریب همبستگی 739/0 بیشترین تاثیر را روی زمان انجام کار فیزیکی داشتند.